Talatang kinuwa sa my nightingale : Bukas, nung huling isang taon.

Alala mo ba last year? OJT mo noon. Monthsary natin nun eh. Kaso mukhang malabong makapagcelebrate tayo. Kasi ang layo eh, sa PLDT Boni ka pa. Tapos wala akong pasok nung araw na yon at napagusapan na namin nung kagrupo natin sa thesis na gawin ang mga parte nung ginagwa natin. Kaya mukhang gigiyerahin mo ako, kasi di man lang kita nabisita. Pero hindi mo lang alam na ilang araw ko na rin pinalano to. Tinapos ko yung mga kelangang gawin sa dalawang araw na. Balak ko sanang bilihan ka man lang nang kahit ano tapos susurpresahin kita sa Boni. Shempre siguro alam mo na rin kahit papaano kung gano ako kagaling manorpresa, kaya siguro alam mo na may pakulo ako noong araw na iyon. Nagkausap pa tayo sa telepono at napagkasunduan na wala akong oras kasi may ginagwa pa ako. At busy ka rin siguro malamang.

Kakaligo ko lang noon, papunta na ko. Sa tancha ko, siguro mga 9 ako makakapunta ng opisina mo. Pero minalas ata, nagtext sakin ang kasama natin at sinabi na kelangan niya ang isang parte nung proyekto. Napa amp ako kasi masisira ang aking planong pampakilig. Ginawa ko nang mabilisan ang gawaing inatas sakin para makaabot ako. Pero mukhang matatagalan at panget na kung ipapabukas ko pa tong plano ko. Natapos ko ang gawain pero mukhang mahuhuli pa ko. Hinanap ko ang sulat na ginawa ko pero di ko ito makita. Linshak. Nagkandamalas malas na ang araw ko. Di ko na to hinanap at umalis na lang agad ako at pumunta ng ibibili na lang kita ng kahit ano. Pag daan ko dun, di ko alam kung anong regalo ang angkop na bilihin sapagkat meron akong limitadong budget.

Nakabili ako ng espesyal na card na gawa sa mga recycled na papel na mukha namang magugustuhan mo. Ngayon isa na lang ang nasaisip ko, puntahan kita sa opisina. Tumawag ka sakin at naitanong mo sakin kung baket maingay sa paligid. Sa pagkakaalam mo nasa bahay lang ako. Sabi ko telebisyon lang yon. Muntikan na. Sumakay na ko ng bus papuntang Boni. Hanggang ngayon di ko pa rin alam kung pano pumunta jan. Naipagtanong tanong ko na sa YM pero walang may alam. Yari. Pero tinahak ko pa rin ang estrangherong daan. Bumababa ako ng Boni Station at hinanap ang opisina mo. Kumain muna ako sa Wendy's at dun ko sinulat ulit ang sulat ko sayo. Natapos ko din. Sumakay ako ng Jeep papuntang JRU. Eto na yata yun. At nakita ko ang PLDT. Tinawagan kita agad at sinabi ko na bumaba ka. Nagtataka ka kung bakit at sinabi ko basta bumaba ka na lang.

Naibigay ko ang regalo ko sayo. At meron ka din pala. Sulat din. Bihira ka lang gumawa ng sulat pero kung gawan mo ko, talagang espesyal yun kasi wala ka naman talagang kasweet-sweet sa katawan. Kaya kakaibang araw yun kung ganon. Balak ko sanang hilahin ka sa opisina mo pero mukhang madami ka pang ginagawa. Bumili tayo ng Zagu nila Trachelle at nakasama din kita kahit sandali. Minalas malas ako sa plano ko, pero okay lang. Magakasama naman tayo ngayon...

please listen to me october
things will be a little different
this september now when nights are long
let me have this one last dance
she leads me out of the room

get me up and get me moving
i wanna do this one more time before i
go on the road tonight
get me up and get me moving

youre caught youre all the same
now i never knew i never remembered your name
the walls are closing in
my cigarette is getting smaller
the air is getting thin
it doesnt seem like theres much room to live

how in the world could this ever happen
face down its happening all again
how in the world could this ever happen
how in the world could this ever happen now
how in the world could this ever happen
face down its happening all again
how in the world could this ever happen
how in the world could this could this could this

listen to me october
things will be a little different
things will be a little different
this september now when nights are long
let me have this one last dance

she leads me out of the room